Układ otwarty czy zamknięty?

Układ otwarty

Myśląc o układzie otwartym centralnego ogrzewania, natychmiast powinny nam nasuwać się do głowy instalacje, które posiadają kotły zasilane na paliwa stałe. Wśród nich wymienić możemy między innymi kotły na węgiel lub drewno, ale również kominki z płaszczem wodnym. Ich najważniejszym wyróżnikiem jest zainstalowanie przelewowego naczynia wzbiorczego. Jego położenie musi się znajdować najwyżej względem wszystkich pozostałych elementów instalacji. W wyniku powstania niebezpiecznego nadciśnienia, zostaje ono wyrównany poprzez ciągły kontakt z powietrzem atmosferycznym. Często w przypadku zastosowania otwartego systemu centralnego ogrzewania mówimy o zagrożeniu zagotowania się wody. Podczas wrzenia woda zamienia się w parę wodną, która dzięki naczyniu znajduje swoje ujście w atmosferze. Jak wiadomo naczynie wzbiorcze przelewowe jest wypełnione wodą tylko do pewnego poziomu, która również znajduje się w pozostałych elementach całej instalacji grzewczej. Gdyby doszło do zwiększenia się objętości wody, uruchamia się kolejny czynnik zabezpieczający, czyli usunięcie nadmiaru wody do kanalizacji.

Układ zamknięty

Standardowo, gdy mówimy o zasilanych automatycznie kotłach grzewczych, możemy mieć na myśli zamknięty układ centralnego ogrzewania. Do tego typu kotłów zaliczamy przede wszystkim takie, które są zasilane na gaz ziemny, prąd elektryczny lub olej. Centralne ogrzewanie w opisywanym układzie posiada zamknięte naczynie ciśnieniowe, nazywane inaczej naczyniem wzbiorczym membranowym. Nazwa wzięła się z obecności gumowej membrany, która wypełnia naczynie znajdujące się w kotle. Samo naczynie najczęściej przybiera spłaszczony kształt, bądź przypomina ono walec. Wbudowana membrana ma kontakt z jednej strony z wodą instalacyjną, natomiast z drugiej strony styka się z gazem, którego ciśnienie jest dokładnie regulowane przez specjalne zabezpieczenie.

Największe różnice

Do największych różnic pomiędzy układem otwartym, a zamkniętym zalicza się:

  • w układzie otwartym elementem odpowiedzialnym za regulację ciśnienia jest naczynie wzbiorcze przelewowe, natomiast w układzie zamkniętym rozróżniamy zamknięte naczynie ciśnieniowe
  • położenie naczynia wzniorczego przelewowego w układzie otwartym musi posiadać maksymalną wysokość nad pozostałymi podzespołami. W układzie zamkniętym ten warunek nie musi być spełniony.
  • zastosowanie układu otwartego nie pozwoli nam na natychmiastowe odcięcie dopływu paliwa do kotła, co jest możliwe przy układzie zamkniętym

Zalety i wady

Każdy z tych układów posiada swoje specjalnie dopasowane zabezpieczenia przed nagłym wzrostem ciśnienia w kotle, co jak wiadomo może doprowadzić do jego wybuchu. Należy zatem dostosować się do specyfiki konkretnego układu w kontrolowaniu tego czynnika. Wielu specjalistów uważa, że centralne ogrzewanie w układzie zamkniętym, będzie wyróżniać się dłuższą eksploatacją. Ponadto zwracają szczególną uwagę na funkcjonowanie układu otwartego, w którym główną rolę odgrywa woda. Aby nie doprowadzać do powstawania rdzy, można zapobiegać jej poprzez stosowanie inhibitorów korozji. W układzie otwartym często dochodzi do zjawiska parowania wody, dlatego należy ją uzupełniać.

powrót

Najczęstsze pytania

Porady fachowców

Wymiana i konserwacja

Pliki do pobrania

Używamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki. Kliknij zgadzam się.